30. Laxus x Natsu - część 2.

Cześć, ludzie. Wieeem, wieeem, tu też dawno mnie nie było xD
Tak patrzę na ankietę... i teraz przewagę ma sado-maso. Także tego... W końcu zrobię z tego... w miarę normalne sado-maso, o ile takowe da się zrobić XDDDDD
No ale nic... Krótko, znowu ;c



Na rozmowę z Laxusem Natsu musiał jeszcze trochę poczekać. Dopiero późnym wieczorem w miarę ogarnięty blondyn pojawił się w głównej sali gildii. Opadł ciężko na ławkę, z westchnieniem.
- Cana, daj mi piwa – mruknął. Widać było, że jeszcze nie do końca doszedł do siebie po wczorajszej popijawie. Gdy kobieta podzieliła się z nim trunkiem, uśmiechnął się, wyraźnie zadowolony.
Wtedy Dragneel niepewnie podszedł do ich stolika.
- Możemy pogadać? – zapytał nieśmiało. To nie pasowało do jego natury, bo zawsze był wybuchowy. Ale Laxus wiedział, dlaczego się tak chłopak speszył.
Początkowo Dreyar tylko się na niego dziwnie patrzył, ale po chwili wstał i ruszył do wyjścia, dając mu znak, aby poszedł za nim. W ręku dalej trzymał piwo, które popijał po drodze.
Gdy znaleźli się już na zewnątrz, blondyn oparł się nonszalancko o drzwi, nic nie mówiąc. Czekał, aż Natsu zacznie rozmowę.
- Um… Co się wczoraj działo? Pamiętam tylko, jak weszliśmy do pokoju, a rano obudziłem się n – nagi… - wyszeptał, spuszczając wzrok i automatycznie spalając buraka.
Laxus zaśmiał się, rozbawiony reakcją różowowłosego.
- Rozebrałem cię. Chciałem ubrać cię w piżamę, ale potem do mnie dotarło, że to przecież nie twój pokój, więc tam jej nie ma. – Wzruszył lekko ramionami, patrząc na niego przeszywającym wzrokiem. Kłamał. Przecież mu nie powie, że chciał popatrzeć sobie na jego ciałko, nie? – Zostawiłem cię tak i wyszedłem, dalej pić. – To też było kłamstwo. Chciał po prostu iść siku, a potem do niego wrócić… ale obudził się w wannie. Nie pamiętał tego.
Natsu kiwnął głową, przyjmując to wyjaśnienie do wiadomości i już miał coś powiedzieć, ale nagle… Laxus pociągnął go za nadgarstek. Z zaskoczeniem stwierdził, że znajduje się teraz w jego ramionach, a to sprawiło, że jeszcze bardziej się speszył.
- Tak przy okazji… Masz boskie ciałko. Brałbym – wymruczał mu blondyn na ucho. No nie mógł się powstrzymać, no!
- B – baka! – pisnął słodko Natsu. – Nie żartuj sobie ze mnie. – Stał tak, tuż przy jego ciele, wyraźnie zawstydzony.
Dreyar zaśmiał się tylko i klepnął go w tyłek, a potem wypuścił z objęć.
- Oj, Natsu. Jesteś taki zabawny, słodziaku. – Patrzył na niego z wielkim rozbawieniem. – Myślisz, że nie dostrzegłem, że przy mnie zachowujesz się inaczej? Mam dla ciebie radę… jeśli nie chcesz skończyć z chujem w dupie i złamanym sercem, lepiej trzymaj się z daleka ode mnie. – Mrugnął do niego i wrócił do budynku.
Cóż, to ostrzeżenie było prawdziwe. Laxus czuł coś do Natsu, ale… instynkty były w nim silniejsze. Na pewno by go zranił. Nie był dla niego dobrą partią. Pewnie go zranił, ale… musiał to zrobić. Bo nie chciał, żeby Dragneela spotkała krzywda z jego rąk. Może to głupie, ale tak właśnie było. 



~Misuzu.