25. Loki x Gray

No cześć. Dawno nic nie dodawałam, wiem.
Nie przedłużając – Loki x Gray, na zamówienie Iris. <3
Wiem, że wyszło chujowe, ale chociaż jest, no nie? ;_;
Tak jakoś Gray ma tu doła ._.”

- Prześpij się ze mną, Gray. – Patrzysz na mnie z uporem, co bardzo mnie zaskakuje. Nigdy nie patrzyłem na ciebie jak na osobę, z którą mógłbym się pieprzyć.
- Myślałem, że wolisz kobiety – odpowiadam, nie pokazując po sobie zaskoczenia.
- Myślałem, że nie robi ci różnicy, z kim sypiasz – mówisz, krzyżując ręce na piersi.
To akurat nie było miłe. Dobrze wiesz, że wcale nie jest mi to obojętne.
- Nie jestem męską dziwką, Loki – prycham, patrząc na ciebie z gniewem. Może i byliśmy przyjaciółmi i lubiliśmy się przekomarzać, ale miałem dziwne wrażenie, że tym razem to nie zwykłe żarty. Za tym kryło się coś więcej.
- Nie chciałem, żeby to tak zabrzmiało. Proszę, zgódź się. Chcę zobaczyć, jak to jest. – Przyglądasz mi się wygłodniałym wzrokiem.
Czuję, że nie odpuścisz, więc po prostu wzruszam ramionami, z ciężkim westchnieniem. Unoszę ręce w górę w geście poddania.
Szybko znajdujesz się przy mnie. Przywierasz wargami do moich ust, pozbawiając mnie tchu. Nawet nie wiem, kiedy lądujemy na łóżku. Jesteś zachłanny. Głodny dotyku.
To dziwne. W tym momencie nie myślałem o tobie jak o przyjacielu, tylko jak o kolejnym kochanku, który dostanie to, czego chce i sobie pójdzie. Nie, żebym się puszczał. Po prostu zbyt wiele razy myślałem, że ktoś robi to ze mną z miłości. Ty też… Tobie też zależało jedynie na tym, żeby mnie posiąść. Nie mogłeś dać mi miłości. Ani ja tobie, przyjacielu. Świadomość tego i tak nas nie powstrzymywała.
Moment, w którym znalazłeś się we mnie… Co czuję…?
Wybacz. Tylko pustkę.~



~Kusakabe.